Goud vergelijkt met Euro

Nulrente als onteigening
Veel mensen hebben de indruk dat ze steeds minder geld in hun portemonnee hebben, terwijl de media ons voortdurend verzekeren dat de ECB de prijzen stabiel houdt en dat het lage rentebeleid geen effect heeft. De indruk is niet misleidend. In feite hebben mensen steeds minder geld in hun portemonnee. Overal zijn er verborgen prijsstijgingen ten gunste van het uit de hand gelopen beleid van de ECB, dat uitsluitend tot doel heeft de financiële sector te redden van de al lang mislukte euro. Burgers worden bij elke stap onteigend. De explosie van de energiekosten als gevolg van Merkel's mislukte energieomwenteling kan worden omschreven als onteigening, net als de nultarieven.

Afnemende koopkracht
Dankzij deze financiële represailles verontschuldigt de staat zich ten koste van zijn burgers. Deze laatste ontvangt geen rente meer op zijn spaardeposito's. Er kan geen sprake zijn van stabiele prijzen en historisch lage inflatie, zoals Draghi onlangs met trots heeft aangekondigd. De inflatie is in werkelijkheid bijna zes procent. Omdat ze er bewust toe worden verleid om ze te meten. De burgers zien dat ze zich steeds minder kunnen veroorloven. De koopkracht neemt af. Dat past niet bij de "historisch lage" inflatie van Draghi. Het meten van de koopkracht in de EU wijst erop dat de koopkracht is toegenomen. Het Bundesamt für Statistik registreert meer dan 300.000 individuele prijzen voor 600 goederen en diensten. Ook de huren, de uitgaven voor vervoer, vrije tijd, ontspanning, amusement en cultuur zijn in de meting opgenomen.

Belastingdruk op de burgers
Veel goederen zijn echter niet opgenomen in de koopkrachtindex. Hun prijsontwikkelingen zijn niet meegenomen in de officiële inflatie, zoals de ontwikkeling van woningen. Sinds 1999 zijn hun prijzen met gemiddeld twee procent per jaar gestegen, in de grootste steden zelfs met 5,8 procent. Ook openbare goederen zoals wegen, onderwijs en stabiliteit van de financiële markten worden in de statistieken buiten beschouwing gelaten. Burgers moeten meestal meer betalen voor publieke goederen. Voorbeeld: Het nieuwe ECB-gebouw in Frankfurt kostte 1.300 miljoen euro in plaats van 85000000 euro. Berlijn Airport kost meer dan zeven miljard euro in plaats van twee miljard euro. De belastingdruk op de burgers is sinds 1999 met gemiddeld drie procent per jaar gestegen. De kwaliteit van veel producten is daarentegen achteruitgegaan. Bij kwaliteitsverbeteringen worden de prijzen door het Bundesamt für Statistik naar beneden bijgesteld om een lager inflatiepercentage te berekenen.

Verborgen inflatie
In het geval van producten van slechte kwaliteit worden de prijzen voor de berekening echter niet verhoogd. In het geval van voedsel neemt het volume van de inhoud steeds meer af en blijft de prijs constant. De consument wordt misleid. Omdat de prijsdruk echter hoog is, neemt ook de kwaliteit van veel producten af. Ook de kwaliteit van de dienstverlening neemt af. In steeds meer winkels en restaurants moet je jezelf helpen, bijvoorbeeld bij Vapiano, Starbucks of in meubelzaken. Inflatie is dus verborgen. Het officiële tarief voor Duitsland is momenteel 1,8 procent. Als alle andere factoren in aanmerking worden genomen, zou de inflatie minstens 5,4 procent bedragen - als rekening wordt gehouden met de verslechtering van de kwaliteit, zou deze zelfs bijna zes procent bedragen. Mario Draghi zou de rente weer moeten verhogen en zou geen staatsobligaties meer mogen kopen.